This study examines the legal submission made by Turkey regarding its intervention in the judicial proceedings initiated by South Africa against Israel. The study considers Turkey's legal reasoning in comparison with the approaches adopted by other intervening states. It identifies common legal approaches among intervening states, including their emphasis on the jus cogens status of the prohibition of genocide, the erga omnes partes nature of obligations to prevent genocide, and the possibility of establishing genocidal intent through indirect evidence. Turkey's intervention makes distinctive contributions in three areas: its interpretation of responsibilities arising from occupying power status; its argument that systematic destruction of health systems constitutes genocide; and its analysis of the relationship between apartheid and genocide. The study also identifies aspects that could have strengthened Turkey's application, including a more comprehensive challenge to Israel's self-defense argument, greater emphasis on cultural heritage destruction as evidence of genocidal intent, deeper analysis of the prevention obligation's scope, and more thorough examination of humanitarian aid obstruction. The research concludes that Article 63 interventions serve as important mechanisms for developing and clarifying international norms. The ICJ's assessment of these interventions will potentially contribute significantly to the evolution of international law regarding erga omnes partes obligations, determination of genocidal intent, and the scope of genocide prevention obligations. Future research should include detailed analysis of the ICJ's assessments of intervention applications in this case and examination of their effects on the development of international law, particularly concerning the relationship between genocide and other international crimes, and the scope of prevention obligations for occupying powers.
Palestine Turkey International Law International Court of Justice Genocide
Bu çalışma, Türkiye'nin Güney Afrika'nın İsrail'e karşı başlattığı yargı sürecine müdahalesine ilişkin yaptığı hukuki sunumu incelemektedir. Çalışma, Türkiye'nin hukuki gerekçesini diğer müdahil devletler tarafından benimsenen yaklaşımlarla karşılaştırmalı olarak ele almaktadır. Soykırım yasağının jus cogens statüsüne, soykırımı önleme yükümlülüğünün erga omnes partes niteliğine ve soykırım niyetinin dolaylı kanıtlarla ortaya konması olasılığına yaptıkları vurgu da dâhil olmak üzere, müdahil devletler arasındaki ortak hukuki yaklaşımları tespit etmektedir. Türkiye'nin müdahalesi üç alanda ayırt edici katkılarda bulunmaktadır: işgalci güç statüsünden kaynaklanan sorumlulukların yorumlanması; sağlık sistemlerinin sistematik olarak tahrip edilmesinin soykırım teşkil ettiği argümanı ve apartheid ile soykırım arasındaki ilişkinin analizi. Çalışma ayrıca, İsrail'in meşru müdafaa argümanına daha kapsamlı bir itiraz, soykırım niyetinin kanıtı olarak kültürel mirasın tahribine daha fazla vurgu, önleme yükümlülüğünün kapsamına ilişkin daha derin bir analiz ve insani yardımın engellenmesine ilişkin daha kapsamlı bir inceleme gibi Türkiye'nin başvurusunu güçlendirebilecek hususları da tespit etmektedir. Araştırma, Madde 63 müdahalelerinin uluslararası normların geliştirilmesi ve açıklığa kavuşturulması için önemli mekanizmalar olarak hizmet ettiği sonucuna varmaktadır. UAD'nin bu müdahalelere ilişkin değerlendirmesi, erga omnes partes yükümlülükler, soykırım niyetinin tespiti ve soykırımı önleme yükümlülüklerinin kapsamına ilişkin uluslararası hukukun evrimine potansiyel olarak önemli katkı sağlayacaktır. Gelecekteki araştırmalar, UAD'nin bu davadaki müdahale başvurularına ilişkin değerlendirmelerinin ayrıntılı analizini ve bunların uluslararası hukukun gelişimi üzerindeki etkilerinin, özellikle de soykırım ile diğer uluslararası suçlar arasındaki ilişki ve işgalci güçler için önleme yükümlülüklerinin kapsamı açısından incelenmesini içermelidir.
Filistin Türkiye Uluslararası Hukuk Uluslararası Adalet Divanı Soykırım
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Uluslararası İnsani ve İnsan Hakları Hukuku |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 3 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025Sayı: 17 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Daha fazla bilgi için tıklayınız.
Dizinler / Veri Tabanları: SCOPUS| EBSCO| INDEX ISLAMICUS| ERIH PLUS| MLA | INDEX COPERNICUS | CEEOL | SCIENTIFIC INDEXING | DRJI | İSAM
FAD- Filistin Araştırmaları Dergisi
[BPS- Bulletin of Palestine Studies]
e-ISSN 2587-1862