Öz
Deputies who resigned and those who were dismissed from Democratic Party on 19 December 1955 established the Party of Liberty. After its establishment the party while attempting to get organized across the country, it also attempted to merge with other opposition parties. Since the Party of Liberty that participated in the 1957 general election could not show the expected achievement, it abolished itself and merged with Republican Peoples’ Party on 24 November 1958. The Party of Liberty took advantage of numerous types of instruments during the general election of 1957, with election statements, various brochures; travel meetings to be only a few. In this study, the election campaign of the party is discussed focusing on the party’s election posters/banners during the general election of 1957. Thus the paper sheds light not only on the correspondence and diversity between the party’s program, the election statements and the party posters but also on the political atmosphere of the period.
Anahtar Kelimeler
Democratic Party Party of Liberty Demonstrators The General Election of 1957 the election posters of the Party of Liberty.
Kaynakça
- Resmî Yayınlar Resmî Gazete TBMM Tutanak Dergisi Gazeteler Cumhuriyet Ulus Vatan Zafer
- Araştırma Eserler
- Ahmad, B. (1976). Türkiye’de Çok Partili Politikanın Açıklamalı Kronolojisi (1945-1971). Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Ahmad, F. (2006). Bir Kimlik Peşinde Türkiye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Ahmad, F. (2007). Demokrasi Sürecinde Türkiye (1945-1980), (A. Fethi, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
- Albayrak, M. (2008). Türk Siyasal Yaşamında Bir Muhalefet Partisi Örneği: Hürriyet Partisi (1955-1958). Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, XXIV (71).
- Aldıkaçtı, O. (1959). 27 Ekim 1957 Milletvekilleri Seçimi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 1-4.
- Alkan, M. Ö. (2006). Türkiye’de Seçim Sistemi Tercihinin Misyon Boyutu ve Demokratik Gelişime Etkileri, Anayasa Yargısı, 23.
- Alkan, M. Ö. (2015). Seçim Afişleri, Parti Amblemleri ve Demokrasi Tarihimize Dair Notlar, Birikim, 313.
- Avşar, Z. ve Kaya, E. E. (2012). Çok Partili Hayata Geçiş Sonrasında İlk Muhalefet Partisi: Millî Kalkınma Partisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,13 (2).
- Baban, C. (1970). Politika Galerisi, Büstler, Portreler. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Bektaş, A. (1996). Kamuoyu İletişim ve Demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Birand, M. A. (2001). Demirkırat: Bir Demokrasinin Doğuşu. İstanbul: Doğan Yayıncılık.
- Bora, T. (2016). Cereyanlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Burçak, R. S. (1998). On Yılın Anıları. Ankara: Nurol Matbaası.
- Çakmak, D. (2008). Türk Siyasal Yaşamında Bir Muhalefet Partisi Örneği: Hürriyet Partisi (1955-1958), Akademik Bakış, 2 (3).
- Dağcı, G. T. (2005). Türk Siyasi Tarihinde Hürriyet Partisi’nin Yeri, İstanbul Üniversitesi Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları, 4 (8), Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayını.
- Demirel, T. (2005). Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu, Türkiye’nin 1950’li Yılları, (Der. Mete Kaan Kaynar). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Devran, Y. (2003). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: AND Yayınları.
- Duman, D. ve İpekşen, S. S. (2013). Türkiye’de Seçim Kampanyaları (1950-2002), Turkish Studies, 8/7.
- Erer, T. (1965). On Yılın Mücadelesi (Türkiye’de Parti Kavgalarının 2. Cildi). İstanbul: Ticaret Postası Matbaası.
- Ertan, T. F. (1998) Beklentiler, Hayal Kırıklıkları ve Aydınlar (Kadro-Forum-Yön), Türk Yurdu, 18 (134).
- Goloğlu, M. (1982). Demokrasiye Geçiş (1946-1950). İstanbul: Kaynak Yayınları.
- Güvenç, M. ve Kirmanoğlu, H. (2009). Türkiye’nin Seçim Atlası (1950-2009). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Heper, M. (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği: Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti’nde Gelişimi ve Niteliği. Ankara: ODTÜ İdari Bilimler Fakültesi Yayınları.
- Heywood, A. (2013). Siyaset (B.B. Özipek vd. Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
- Hürriyet Partisi Nizamname ve Program. (1956). Ankara: Örnek Matbaası.
- Kapani, M. (2010). Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınları.
- Karpat, K. H. (2010). Türk Demokrasi Tarihi (Sosyal, Kültürel, Ekonomik Temeller). İstanbul: Timaş Yayınları.
- Özçetin, B. ve Demirci, S. (2005). Hürriyet Partisi, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Liberalizm, T. Bora, M. Gültekingil (Der.), İstanbul: İletişim Yayınları.
- Özsoy, O. (2009). Seçim Kazandıran Siyasal İletişim. İstanbul: Pozitif Yayınları.
- Toker, M. (1970). Tek Partiden Çok Partiye. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Toker, M. (1991). DP Yokuş Aşağı 1954-1957. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Topuz, H. (1977). Televizyon, Radyo, Basın ve Afişle Seçim Savaşları. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Topuz, H. (1991). Siyasal Pazarlama, Seçimlerde İletişim Politikaları. İstanbul: TÜSES Vakfı Yayınları.
- Tuncer, E. (2010). 1950 Seçimleri. Ankara: TESAV Yayınları.
- Tuncer, E. (2012). 1957 Seçimleri. Ankara: TESAV Yayınları.
- TÜİK, İstatistik Göstergeler 1923-2011. (2012). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
- Unat, K. (2016). Durmayalım Düşeriz! İktidardan Muhalefete Cumhuriyet Halk Partisi’nin Seçim Propagandaları. Ankara: Siyasal Kitabevi Yayınları.
- Uzun, H. (2012). İktidarını Sürdürmek İsteyen Bir Partinin Kimlik Arayışı: Cumhuriyet Halk Partisi’nin 1947 Olağan Kurultayı, Çağdaş Türkiye Araştırmaları Dergisi, XII (25).
- Zürcher, E. J. (2000). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
Öz
Hürriyet Partisi, Demokrat Parti’den ihraç edilen ve istifa eden milletvekilleri tarafından 19 Aralık 1955’te kurulan bir siyasi partidir. Parti, kurulduktan sonra yurt genelinde örgütlenmeye başlamanın yanı sıra diğer muhalif siyasi partilerle de birleşme yönünde girişimlerde bulunmuştur. Bu süreçte 1957 genel seçimine de katılan Hürriyet Partisi, seçimde beklenen başarıyı elde edememiş ve 24 Kasım 1958 tarihinde kendini feshederek Cumhuriyet Halk Partisi’ne katılmıştır. Hürriyet Partisi, 1957 genel seçiminde propagandanın birçok türünden yararlanmıştır. Seçim beyannamesi, broşürler, yurt gezileri ve bu geziler sırasında yapılan mitinglerle salon toplantıları bunların bir kısmıdır. Bu çalışmada Hürriyet Partisi’nin 1957 genel seçimi sırasındaki seçim çalışmalarına değinilerek özellikle seçim afişleri üzerinde durulmuştur. Böylelikle hem Hürriyet Partisi’nin programı, seçim beyannamesi ve afişleri arasındaki paralellikler ve farklılıklar, afişler üzerinden analiz edilmeye hem de dönemin atmosferine ışık tutulmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Demokrat Parti Hürriyet Partisi İspatçılar 1957 Genel Seçimi Hürriyet Partisi seçim afişleri.
Kaynakça
- Resmî Yayınlar Resmî Gazete TBMM Tutanak Dergisi Gazeteler Cumhuriyet Ulus Vatan Zafer
- Araştırma Eserler
- Ahmad, B. (1976). Türkiye’de Çok Partili Politikanın Açıklamalı Kronolojisi (1945-1971). Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Ahmad, F. (2006). Bir Kimlik Peşinde Türkiye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Ahmad, F. (2007). Demokrasi Sürecinde Türkiye (1945-1980), (A. Fethi, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
- Albayrak, M. (2008). Türk Siyasal Yaşamında Bir Muhalefet Partisi Örneği: Hürriyet Partisi (1955-1958). Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, XXIV (71).
- Aldıkaçtı, O. (1959). 27 Ekim 1957 Milletvekilleri Seçimi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 1-4.
- Alkan, M. Ö. (2006). Türkiye’de Seçim Sistemi Tercihinin Misyon Boyutu ve Demokratik Gelişime Etkileri, Anayasa Yargısı, 23.
- Alkan, M. Ö. (2015). Seçim Afişleri, Parti Amblemleri ve Demokrasi Tarihimize Dair Notlar, Birikim, 313.
- Avşar, Z. ve Kaya, E. E. (2012). Çok Partili Hayata Geçiş Sonrasında İlk Muhalefet Partisi: Millî Kalkınma Partisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,13 (2).
- Baban, C. (1970). Politika Galerisi, Büstler, Portreler. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Bektaş, A. (1996). Kamuoyu İletişim ve Demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Birand, M. A. (2001). Demirkırat: Bir Demokrasinin Doğuşu. İstanbul: Doğan Yayıncılık.
- Bora, T. (2016). Cereyanlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Burçak, R. S. (1998). On Yılın Anıları. Ankara: Nurol Matbaası.
- Çakmak, D. (2008). Türk Siyasal Yaşamında Bir Muhalefet Partisi Örneği: Hürriyet Partisi (1955-1958), Akademik Bakış, 2 (3).
- Dağcı, G. T. (2005). Türk Siyasi Tarihinde Hürriyet Partisi’nin Yeri, İstanbul Üniversitesi Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları, 4 (8), Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayını.
- Demirel, T. (2005). Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu, Türkiye’nin 1950’li Yılları, (Der. Mete Kaan Kaynar). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Devran, Y. (2003). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: AND Yayınları.
- Duman, D. ve İpekşen, S. S. (2013). Türkiye’de Seçim Kampanyaları (1950-2002), Turkish Studies, 8/7.
- Erer, T. (1965). On Yılın Mücadelesi (Türkiye’de Parti Kavgalarının 2. Cildi). İstanbul: Ticaret Postası Matbaası.
- Ertan, T. F. (1998) Beklentiler, Hayal Kırıklıkları ve Aydınlar (Kadro-Forum-Yön), Türk Yurdu, 18 (134).
- Goloğlu, M. (1982). Demokrasiye Geçiş (1946-1950). İstanbul: Kaynak Yayınları.
- Güvenç, M. ve Kirmanoğlu, H. (2009). Türkiye’nin Seçim Atlası (1950-2009). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Heper, M. (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği: Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti’nde Gelişimi ve Niteliği. Ankara: ODTÜ İdari Bilimler Fakültesi Yayınları.
- Heywood, A. (2013). Siyaset (B.B. Özipek vd. Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
- Hürriyet Partisi Nizamname ve Program. (1956). Ankara: Örnek Matbaası.
- Kapani, M. (2010). Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınları.
- Karpat, K. H. (2010). Türk Demokrasi Tarihi (Sosyal, Kültürel, Ekonomik Temeller). İstanbul: Timaş Yayınları.
- Özçetin, B. ve Demirci, S. (2005). Hürriyet Partisi, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Liberalizm, T. Bora, M. Gültekingil (Der.), İstanbul: İletişim Yayınları.
- Özsoy, O. (2009). Seçim Kazandıran Siyasal İletişim. İstanbul: Pozitif Yayınları.
- Toker, M. (1970). Tek Partiden Çok Partiye. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Toker, M. (1991). DP Yokuş Aşağı 1954-1957. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Topuz, H. (1977). Televizyon, Radyo, Basın ve Afişle Seçim Savaşları. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- Topuz, H. (1991). Siyasal Pazarlama, Seçimlerde İletişim Politikaları. İstanbul: TÜSES Vakfı Yayınları.
- Tuncer, E. (2010). 1950 Seçimleri. Ankara: TESAV Yayınları.
- Tuncer, E. (2012). 1957 Seçimleri. Ankara: TESAV Yayınları.
- TÜİK, İstatistik Göstergeler 1923-2011. (2012). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
- Unat, K. (2016). Durmayalım Düşeriz! İktidardan Muhalefete Cumhuriyet Halk Partisi’nin Seçim Propagandaları. Ankara: Siyasal Kitabevi Yayınları.
- Uzun, H. (2012). İktidarını Sürdürmek İsteyen Bir Partinin Kimlik Arayışı: Cumhuriyet Halk Partisi’nin 1947 Olağan Kurultayı, Çağdaş Türkiye Araştırmaları Dergisi, XII (25).
- Zürcher, E. J. (2000). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Atatürk İlkeleri İnkılap Tarihi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Temmuz 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 27 |
- Makale Dosyaları