Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SİYASAL İLETİŞİMDE SEMBOLİK İLETİŞİM ARACI OLARAK SİYASAL İÇERİKLİ GİYİM KODLARI KULLANIMI

Yıl 2013, Sayı: 11, 55 - 81, 03.10.2011

Öz

Giyim sosyo-kültürel dönüşümlerle beraber yaşamda roller ve fonksiyonlar
edinmiştir. Kimi zaman statü kimi zammı da siyasi kimliğin sembolü olarak
karşımıza çıkmaktadır. Günümüz' toplumunda görselliğin önem kazanması ile
birlikte siyasal iknada giyim kodları birer sembolik iletişim aracı olarak önem
kazanmaya başlamıştır. Türk siyasal yaşamında da giyimin dilini etkin kullanan
siyasal liderler daha fazla akılda kalıcı olmuştur. Bu bağlam doğrultusunda
çalışmada, siyasal iknada giyimin iletişimse/ rolü üstünde durulurken, bu giyim
kodlarını etkili şekilde kullananların meşruiyet arayışındaki siyasal liderler olması
olgusundan yola çıkılmıştır. Çalışmada, 2011 Milletvekili Genel Seçimleri
sonucunda parlamentoda grubu bulunan siyasi parti liderlerinin giyimleri ile
ideolojileri, siyasal görüşleri arasındaki bağ ve tercih ettikleri kıyafetlerin taşıdığı
siyasal kodlar göstergebilim yöntemi ile incelenmiştir.

Kaynakça

  • Abalı, Nurullah (2009). Geleneksellik ve Modernizm Açısından Kılık Kıyafet. 1. Baskı. İstanbul: İlke Yayıncılık.
  • Akdoğan, Yalçın (2004). AK Parti ve Muhafazakar Demokrasi, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Anık, Cengiz (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi Yayınları
  • Aziz, Aysel (2007). Siyasal İletişim. 2. Basım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Çakır, Özlem (2010). Profesyonel Yaşamda Kişisel İmaj ve Sosyal Yaşam Etkileri. 11.Basım. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Çetin, Halis (2003). "Demokratik Meşruiyet Versus Karizmatik Meşruiyet". Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 27 (1): 91-108.
  • Crane, Diana (2003). Moda ve Gündemleri Giyimde Sınıf, Cinsiyet ve Kimlik. Çev., Özge Çelik. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Emir, İsmet Yazıcı (2003). Kitle İletişiminde İmaj. 2. Baskı. İstanbul: İm Yayın Tasarım.
  • İslamoğlu, Hamdi (2002). Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı. 2. Baskı. İstanbul: Beta Basım.
  • Kalmık, Ercümend (1950). Renklerin Armoni Sistemleri. İstanbul: Cumhuriyet Matbaası.
  • Oktay, Mahmut (2002). Politikada Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Özgentürk, Nebil (2010). O Daima Şıktı. İstanbul: Bir Yudum İnsan Yayınevi.
  • Özkan, Abdullah (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. İstanbul: TASAM Yayınları.
  • Yıldız, Nuran (2002). Türkiye'de Siyasetin Yeni Biçimi Liderler İmajlar ve Medya. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Yücel, Tahsin (2004). Söylemlerin İçinden. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Yüksel, Ahmet Haluk (1994). İkna Edici İletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araşhrrna Çalışmaları Vakfı Yayınları.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Zeynep Varlı Gürer

Mert Gürer

Yayımlanma Tarihi 3 Ekim 2011
Gönderilme Tarihi 4 Ağustos 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Varlı Gürer, Z., & Gürer, M. (2011). SİYASAL İLETİŞİMDE SEMBOLİK İLETİŞİM ARACI OLARAK SİYASAL İÇERİKLİ GİYİM KODLARI KULLANIMI. Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi(11), 55-81.