Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MEERSCHAUM IN THE DEVELOPMENT OF ESKIŞEHIR DESTINATION BRAND

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 451 - 475, 24.12.2020
https://doi.org/10.22139/jobs.732594

Öz

Kaynakça

  • Aktaş, G. (2007). Turizmde Destinasyon Pazarlaması, Genel Turizm-Turizmde Temel Kavramlar ve İlkeler, Editör: Orhan İÇÖZ, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Algan, E. (2012). Eskişehir’de Lületaşı, Sanat& Tasarım Dergisi, Eskişehir.
  • Ateşoğlu, İ. (2003). Marka inşasında Slogan, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Özel Sayı:1, s:56.
  • Bahar, O. ve Kozak, M. (2005). Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Turizm ve Rekabet Edebilirlik, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bardakoğlu, Ö. Ve Pala, T. (2009). Destinasyon Pazarlamasında Örgütlenme, 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bilim, C. (1999). Denizköpüğü, Lületaşı, Anakara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı:8, Anakara.
  • Budanur, G. (1977). MTA Enstitüsünce Bilinen Türkiye Yer altı Kaynakları Envanteri, , Ankara: Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Yayınları, No: 168.
  • Buhalis, D. (2000). Marketing The Competitive Destination Of The Future, Tourism Management, Volume 21, Issue 1, pp.97-116.
  • Cathy, H. Kara, W. and KANG, S. (2004). Image Assessment for A Destination with Limited Comparative Advantages, Tourism Management, Vol.25, No.1, pp.122.
  • Coltman, M. M. (1989). Tourism Marketing, NewYork:Van Nostrand Reinhold.
  • Dağılgan, N. (1994). Lületaşı, Yüksek Lisans Tezi, , Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Devlet Planlama Teşkilatı, (1996). Lületaşı, Tabakalı Sepiyolit, Atapulgit, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı Özel İhtisas Komisyonu, Diğer Endüstri Mineralleri Çalışma Grubu Raporu, Cilt.1.
  • Erkaplan, E. (2000). Eskişehir İl Merkezinde Lületaşından Üretilen Takı Örnekleri ve Yeni Tasarımlar, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Eskişehir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (2013). Lületaşı, , Eskişehir: İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları.
  • Ethem, M. Y. (1990). A’dan Z’ye Kıymetli ve Yarı Kıymetli Taşlar ( Süs Taşları), Ankara: Mars Matbaası.
  • Gümüşsoy, E. (2013). 1830-1914 Arası Eskişehir Lületaşı Madeni ile İlgili Bazı Tespitler, ESOGÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 14(Özel Sayı), Eskişehir, ss.169-193.
  • Gürbüz, A. (1995). Pazarlama Süreci İçerisine Turizm İşletmelerinde Yeni Turistik Ürün Planlama ve Geliştirmenin Önemi, Pazarlama Dünyası.
  • Howie, F. (2003). Managing the Tourist Destination, London: Thomson Continuum.
  • Işık, C. E. (2011). Türkmentokat-Karatepe (Eskişehir) Bölgesi Yumrulu Sepiyolitlerinin (Lületaşı) Jeolojisi, Mineralojisi, Karakterizasyonu ve Kullanım Alanı, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İçöz, O. (2001). Turizm İşletmelerinde Pazarlama, 2. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kotan, N. (2018). Destinasyon Pazarlaması Olarak Alternatif Turistik Ürün Olarak Termal Turizmi: Erzurum İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, , Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kotler, P. and KELLER, K. L. (2006). Marketing Management, 12.Baskı, Prentice Hall.
  • Kozak, M. (1999), “Lületaşı ve Kültür Turizmi Açısından Önemi”, Kültür Turizmi Semineri, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Safranbolu: Safranbolu Meslek Yüksekokulu.
  • Kuşoğlu, Z. (1989). Lületaşı Eskişehir Taşı, Eskişehir 2.Uluslararası Lületaşı Beyaz Altın Festivali Haberleri, Eskişehir Yunus Emre Kültür ve Sanat Yayını.
  • Lamb, C. and, MCDANİEL, C. (2010). Essential Of Marketing, 7.Baskı, South-Western, Division Of Thomsan Learning.
  • Laws, E. (2002). Tourism Marketing, Londra: Continuum.
  • Logman, M. (1997). Marketing Mix Customization and Customizability, Business Horizons.
  • Morrison, A. (2013). Marketing and Managing Tourism Destinations, Newyork Usa:Routledge.
  • Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Palmer, A. (1994). Principles Of Services Marketing, Berkshire: McGraw-HillBook Company.
  • Sabah, E. ve ÇELİK, M. S. (1998). Sepiyolit, Afyon: İnci Ofset.
  • Sertkaya, O. F. (1989). Türkçe Tıp Metinlerinde Lületaşı, Eskişehir II. Uluslararası Lületaşı Beyaz Altın Festivali “Beyaz Altın Semineri”, Eskişehir.
  • Swarbrooke, J. (1995). The Development and Management Of Visitor Attractions, Oxford: Butterworth Heinemann.
  • Şehirlerimizin Siluet Simgeleri, (2012), www.wowturkey.com/forum/viewtopic.php?t=119036, (12.06.2019).
  • Tekin, C. (1972). Lületaşı Sektörünün Ekonomik Analizi, Yayımlanmış Doktora Tezi, Eskişehir: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi.
  • Timur, N. (1972). Lületaşı Mamulleri İhracatının Geliştirilmesinde Pazarlama Karmasının Oluşturulması ve Eskişehir’deki İhracatçı Kuruluşlara İlişkin Araştırma, Eskişehir İktisadi ve Ticari Bilimler Akademisi Dergisi, cilt:2, Eskişehir.
  • Ürersoy, T. (1989). Beyaz Altın Festivali, Beyaz Altın Kongresi Notları, Eskişehir: Eskişehir Valiliği Yayınları.
  • www.mta.gov.tr, 2019
  • Yazıcı, A. (1997). 19.Yüzyılda Eskişehir’in Ekonomik Durumu, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yersel, Ş., F. (1930). Eskişehir, Eskişehir: Sakarya Matbaası.
  • Youell, R. (1998). Tourism: An Introduction, Pearson Education, longman, pp.214.
  • Zengin, B. ve Erkol, G. (2015). Şanlıurfa’da bulunan yöresel yiyecek-içecek işletmelerinin pazarlama stratejilerinin şehrin turizm açısından pazarlana bilirliğine etkileri, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 3, Sayı:9, 101.

ESKİŞEHİR DESTİNASYON MARKASININ GELİŞTİRİLMESİNDE LÜLETAŞI

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 451 - 475, 24.12.2020
https://doi.org/10.22139/jobs.732594

Öz

Amaç: Destinasyon markasının geliştirilmesi, destinasyona farklılık kazandıran özelliklerin rekabet avantajı sağlaması amacıyla yönetilmesini gerektirmektedir. Eskişehir, bölgeye has unsurlarıyla diğer destinasyonlardan farklılaşan kimliğiyle güçlü bir imaja sahiptir. Eskişehir, lületaşı madeninin dünyadaki en iyi özelliklere sahip ocaklarının da merkezi olarak bilinmektedir. Ticari olarak işlenebilir lületaşı yataklarının neredeyse tamamı Eskişehir’de bulunmaktadır. Ancak Eskişehir destinasyon markasının geliştirilmesinde lületaşının katkısı istenilen düzeyde değildir. Araştırmanın amacı, Eskişehir destinasyon markasının geliştirilmesine yönelik olarak lületaşı işlemeciliğini; eğitim, ürün tasarımı, tanıtım, destinasyon marka imajına ve şehrin ekonomisine katkısı bakımından durumunun değerlendirerek sorunları tespit etmek ve öneriler sunmaktır.
Yöntem: Araştırmanın amacı doğrultusunda keşifsel bir araştırma yapılmıştır. Kartopu örnekleme yöntemiyle seçilen lületaşı konusundaki sekiz uzman ile yarı yapılandırılmış görüşmeler kapsamında elde edilen veriler, içerik analizine tabi tutulmuştur.
Bulgular: Lületaşının Eskişehir’in destinasyon markasına kattığı değerin istenilen düzeyde olmadığı görülmüştür. Lületaşının bilinirliğinin az olması, çoğu ustanın klasik motiflerle sınırlı kalması, Eskişehir’e ekonomik kazanç sağlayamaması, eğitim, ürün tasarım ve tanıtım çalışmalarının yetersiz olması nedeniyle; Eskişehir destinasyon markasının geliştirilmesinde lületaşı katkısının sınırlı olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Özellikleri nedeniyle dünyada ön plana çıkan Eskişehir lületaşının, bu şehrin marka gelişimine katkısını artırmanın tüm katılımcıların sorumluluğunda olduğu görülmektedir. Lületaşıyla ilgili her türlü faaliyetin kayıt altına alınması, programlanması ve turizm unsuru olarak ziyaretçilere eşsiz deneyimler yaşatılması gerekmektedir.

Kaynakça

  • Aktaş, G. (2007). Turizmde Destinasyon Pazarlaması, Genel Turizm-Turizmde Temel Kavramlar ve İlkeler, Editör: Orhan İÇÖZ, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Algan, E. (2012). Eskişehir’de Lületaşı, Sanat& Tasarım Dergisi, Eskişehir.
  • Ateşoğlu, İ. (2003). Marka inşasında Slogan, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Özel Sayı:1, s:56.
  • Bahar, O. ve Kozak, M. (2005). Küreselleşme Sürecinde Uluslararası Turizm ve Rekabet Edebilirlik, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bardakoğlu, Ö. Ve Pala, T. (2009). Destinasyon Pazarlamasında Örgütlenme, 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bilim, C. (1999). Denizköpüğü, Lületaşı, Anakara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı:8, Anakara.
  • Budanur, G. (1977). MTA Enstitüsünce Bilinen Türkiye Yer altı Kaynakları Envanteri, , Ankara: Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Yayınları, No: 168.
  • Buhalis, D. (2000). Marketing The Competitive Destination Of The Future, Tourism Management, Volume 21, Issue 1, pp.97-116.
  • Cathy, H. Kara, W. and KANG, S. (2004). Image Assessment for A Destination with Limited Comparative Advantages, Tourism Management, Vol.25, No.1, pp.122.
  • Coltman, M. M. (1989). Tourism Marketing, NewYork:Van Nostrand Reinhold.
  • Dağılgan, N. (1994). Lületaşı, Yüksek Lisans Tezi, , Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Devlet Planlama Teşkilatı, (1996). Lületaşı, Tabakalı Sepiyolit, Atapulgit, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı VII. Beş Yıllık Kalkınma Planı Özel İhtisas Komisyonu, Diğer Endüstri Mineralleri Çalışma Grubu Raporu, Cilt.1.
  • Erkaplan, E. (2000). Eskişehir İl Merkezinde Lületaşından Üretilen Takı Örnekleri ve Yeni Tasarımlar, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Eskişehir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (2013). Lületaşı, , Eskişehir: İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları.
  • Ethem, M. Y. (1990). A’dan Z’ye Kıymetli ve Yarı Kıymetli Taşlar ( Süs Taşları), Ankara: Mars Matbaası.
  • Gümüşsoy, E. (2013). 1830-1914 Arası Eskişehir Lületaşı Madeni ile İlgili Bazı Tespitler, ESOGÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 14(Özel Sayı), Eskişehir, ss.169-193.
  • Gürbüz, A. (1995). Pazarlama Süreci İçerisine Turizm İşletmelerinde Yeni Turistik Ürün Planlama ve Geliştirmenin Önemi, Pazarlama Dünyası.
  • Howie, F. (2003). Managing the Tourist Destination, London: Thomson Continuum.
  • Işık, C. E. (2011). Türkmentokat-Karatepe (Eskişehir) Bölgesi Yumrulu Sepiyolitlerinin (Lületaşı) Jeolojisi, Mineralojisi, Karakterizasyonu ve Kullanım Alanı, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İçöz, O. (2001). Turizm İşletmelerinde Pazarlama, 2. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Kotan, N. (2018). Destinasyon Pazarlaması Olarak Alternatif Turistik Ürün Olarak Termal Turizmi: Erzurum İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, , Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kotler, P. and KELLER, K. L. (2006). Marketing Management, 12.Baskı, Prentice Hall.
  • Kozak, M. (1999), “Lületaşı ve Kültür Turizmi Açısından Önemi”, Kültür Turizmi Semineri, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Safranbolu: Safranbolu Meslek Yüksekokulu.
  • Kuşoğlu, Z. (1989). Lületaşı Eskişehir Taşı, Eskişehir 2.Uluslararası Lületaşı Beyaz Altın Festivali Haberleri, Eskişehir Yunus Emre Kültür ve Sanat Yayını.
  • Lamb, C. and, MCDANİEL, C. (2010). Essential Of Marketing, 7.Baskı, South-Western, Division Of Thomsan Learning.
  • Laws, E. (2002). Tourism Marketing, Londra: Continuum.
  • Logman, M. (1997). Marketing Mix Customization and Customizability, Business Horizons.
  • Morrison, A. (2013). Marketing and Managing Tourism Destinations, Newyork Usa:Routledge.
  • Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Palmer, A. (1994). Principles Of Services Marketing, Berkshire: McGraw-HillBook Company.
  • Sabah, E. ve ÇELİK, M. S. (1998). Sepiyolit, Afyon: İnci Ofset.
  • Sertkaya, O. F. (1989). Türkçe Tıp Metinlerinde Lületaşı, Eskişehir II. Uluslararası Lületaşı Beyaz Altın Festivali “Beyaz Altın Semineri”, Eskişehir.
  • Swarbrooke, J. (1995). The Development and Management Of Visitor Attractions, Oxford: Butterworth Heinemann.
  • Şehirlerimizin Siluet Simgeleri, (2012), www.wowturkey.com/forum/viewtopic.php?t=119036, (12.06.2019).
  • Tekin, C. (1972). Lületaşı Sektörünün Ekonomik Analizi, Yayımlanmış Doktora Tezi, Eskişehir: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi.
  • Timur, N. (1972). Lületaşı Mamulleri İhracatının Geliştirilmesinde Pazarlama Karmasının Oluşturulması ve Eskişehir’deki İhracatçı Kuruluşlara İlişkin Araştırma, Eskişehir İktisadi ve Ticari Bilimler Akademisi Dergisi, cilt:2, Eskişehir.
  • Ürersoy, T. (1989). Beyaz Altın Festivali, Beyaz Altın Kongresi Notları, Eskişehir: Eskişehir Valiliği Yayınları.
  • www.mta.gov.tr, 2019
  • Yazıcı, A. (1997). 19.Yüzyılda Eskişehir’in Ekonomik Durumu, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yersel, Ş., F. (1930). Eskişehir, Eskişehir: Sakarya Matbaası.
  • Youell, R. (1998). Tourism: An Introduction, Pearson Education, longman, pp.214.
  • Zengin, B. ve Erkol, G. (2015). Şanlıurfa’da bulunan yöresel yiyecek-içecek işletmelerinin pazarlama stratejilerinin şehrin turizm açısından pazarlana bilirliğine etkileri, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 3, Sayı:9, 101.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Özgün Makaleler
Yazarlar

Ercan Taşkın 0000-0001-8499-1013

Habibe Yelda Şener 0000-0003-0240-4634

Betül Bilgiç 0000-0001-7312-4336

Yayımlanma Tarihi 24 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 5 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 16 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Taşkın, E., Şener, H. Y., & Bilgiç, B. (2020). ESKİŞEHİR DESTİNASYON MARKASININ GELİŞTİRİLMESİNDE LÜLETAŞI. İşletme Bilimi Dergisi, 8(3), 451-475. https://doi.org/10.22139/jobs.732594