Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SİYASET ALANINI ARINDIRMA: HANNAH ARENDT’İ YENİDEN DÜŞÜNMEK

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 2, 211 - 231, 17.08.2018
https://doi.org/10.16953/deusosbil.321664

Öz

Hannah Arendt
(1906-1975) insanlık durumu olarak tanımladığı Vita Activa (aktif yaşam)’dan
yola çıkarak özgürlük, eşitlik, şiddet, devrim, totalitarizm, kitle toplumu,
siyaset gibi kavramları açıklamaya çalışmıştır. Söz konusu kavramları anlamaya
çalışmasında, yaşadığı dönemin ve kendisini var eden kimliklerinin etkisi de
oldukça büyüktür. İkinci Dünya Savaşı’nı görmüş bir düşünür olan Arendt, bu
dönemde Batı’nın maruz kaldığı yıkımın nedenlerini Almanya’da yaşayan eğitimli
bir kadın ve Yahudi olarak sorgulamış, gerçek siyasal eylemin nasıl olması
gerektiğini anlamaya çalışmıştır. Modern zamanların büyük anlatılarını
(liberalizm ve Marksizm dâhil olmak üzere) eleştirerek ve kendi siyaset felsefesinin
temellerini Antik Yunan’da arayarak, kamusal ve özel alan ayrımını yeniden
tanımlamıştır. Özgürlüğün gerçekleştiği ve farklılıklarıyla birlikte eşit
bireylerin konuşup anlaşabildikleri bir kamusal alan hayal etmektedir. Söz
konusu kamusal alan siyasal eylemin alanıdır.



Bu çalışmanın
amacı Hannah Arendt’in düşünsel eyleminin temelini oluşturan siyaset anlayışını
anlamaktır. Daha özel olarak, yaşadığımız dönemin siyasal eylem anlayışını
gözden geçirebilmek adına, Arendt’in siyasete atfettiği tanımlamaları
hatırlatmak hedeflenmektedir. Tamamen onun düşünsel eylemine yer verilecek olan
bu çalışmada, kendi tabiriyle Arendt yeniden “dünyevileştirilecek”, “özgürleştirilecek”tir. 

Kaynakça

  • Altunok, G. (2007-2008). Şiddetin eleştirisi olarak iktidar: Arendt ve Foucault. Doğu-Batı (Şiddet), 43, 51-74.
  • Arendt, H. (1954). What is authority. https://webspace.utexas.edu/hcleaver/www/330T/350kPEEArendtWhatIsAuthorityTable.pdf (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Arendt, H. (1976). The origins of totalitarianism. San Diego, New York, London: A Harvest Book.
  • Arendt, H. (1986a). Philosophie et politique. Trad. par Françoise Collin, GRIF, 33, 84-94.
  • Arendt, H. (1986b). Le problème de la femme dans le monde contemporain. Trad. par. Anne-Sophie Astrup, GRIF, 33, 69-72.
  • Arendt, H. (1996). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, Cogito (Şiddet), 6-7, 7-21.
  • Arendt, H. (1997). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, İstanbul: İletişim.
  • Arendt, H. (2012a). Devrim üzerine. Çev. Onur Eylül Kara, İstanbul: İletişim.
  • Arendt, H. (2012b). İnsanlık durumu. Çev. Bahadır Sina Şener, İstanbul: İletişim.
  • Berktay, F. (2010). Heidegger ve Arendt’te özgürlük: Bir kesişme noktası. F. Berktay, Tarihin cinsiyeti içinde (s. 178-191). İstanbul: Metis.
  • Berktay, F. (2012). Dünyayı bugünde sevmek: Hannah Arendt’in politika anlayışı. İstanbul: Metis.
  • Bronner, S. E. ve Kellner, D. M. (1989). Kamusal alan: Ansiklopedik bilgi; Jürgen Habermas. Çev. Nuran Erol, Birikim Dergisi, 70, http://www.birikimdergisi.com/birikim/dergiyazi.aspx?did=1&dsid=66&dyid=1735&yazi=Kamusal%20Alan:%20Ansiklopedik%20Bir%20Makale, (Erişim Tarihi: 02.12.2010).
  • Collin, F. (1986a). Du privé et du public. GRIF, 33, 47-68.
  • Collin, F. (1986b). Introduction: Actualité de Hannah Arendt. GRIF, 33, 5-7.
  • Coşkun, B. (2013). Hannah Arendt’te “radikal kötülük” problemi. İstanbul: Ayrıntı.
  • Doğanay, G. (2016). Avrupa’da işgal hareketlerinin kapsamı ve Türkiye örneği: Don Kişot Sosyal Merkezi. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 4 (2), 91-111.
  • Erdem, H. (t.y.). Hannah Arendt’in Eichmann davası üzerine düşünceleri. http://www.flsfdergisi.com/sayi9/1-16.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Giddens, A. (2014). Siyaset, sosyoloji ve toplumsal teori. Çev. Tuncay Birkan, İstanbul: Metis.
  • Habermas, J. (1993). L’espace public. Paris: Piyot.
  • Kara, O. (2010). Arendt ve politika tutulması: Türk siyasetinde “hakikat”in yeri/yersizliği. Toplum ve Bilim, 119, 33-56.
  • O’Sullivan, N. (1994). Hannah Arendt: Eski Yunan özlemi ve endüstri toplumu. A. De Crespigny ve K. R. Minogue (Der.), Çağdaş Siyaset Felsefecileri içinde (s. 223-245). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Rothnemer, M. (2000). Les origines du totalitarisme. Carré Rouge, 13, 83-95, http://www.carre-rouge.org/numeros/n13/83.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Taşçıer, F. (2008). Siyasal alanın belirlenmesinde şiddetin rolü üzerine üç görüş: Hannah Arendt, Michel Foucault ve Georgio Agamben. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Vergin, N. (2012). Siyasetin sosyolojisi: Kavramlar, tanımlar, yaklaşımlar. İstanbul: Doğan Kitap. Yılmaz, Z. (2007). Hannah Arendt’in özgürlük anlayışı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 227-235.

PURIFICATION OF POLITICAL SPHERE: RETHINKING HANNAH ARENDT

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 2, 211 - 231, 17.08.2018
https://doi.org/10.16953/deusosbil.321664

Öz

Hannah Arendt
(1906-1975) tried to explain the concepts such as liberty, equality, violence,
revolution, totalitarianism, mass society and politics, by looking at Vita
Activa (active life), which she described as human condition. In trying to
understand these concepts, the influence of her time and her identities is also
strong. A philosopher  who had seen the
Second World War, Arendt tried to understand how the real political action, by
questioning the cause of the demolition of the West during this period as an
educated women and Jews living in Germany. Criticizing the great narratives of
modern times (including liberalism and Marxism) and searching for the
foundations of her philosophy of politics in Ancient Greece she re-defined the
distinction between public and private sphere. She imagines a public sphere in
which freedom is realized and where equal individuals can speak and agree with
their differences. This public sphere is the domain of political action.



The aim of this
study is to understand the political conception that underlies Hannah Arendt’s
intellectual action. More specifically, it is aimed to remind the definition of
politics which Arendt made, in order to be able to appreciate the concept of
political action in our time. In this study, by giving completely the place to
her intellectual action, Arendt will be “secularized” in her own words; in
other words “to be emancipated”.

Kaynakça

  • Altunok, G. (2007-2008). Şiddetin eleştirisi olarak iktidar: Arendt ve Foucault. Doğu-Batı (Şiddet), 43, 51-74.
  • Arendt, H. (1954). What is authority. https://webspace.utexas.edu/hcleaver/www/330T/350kPEEArendtWhatIsAuthorityTable.pdf (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Arendt, H. (1976). The origins of totalitarianism. San Diego, New York, London: A Harvest Book.
  • Arendt, H. (1986a). Philosophie et politique. Trad. par Françoise Collin, GRIF, 33, 84-94.
  • Arendt, H. (1986b). Le problème de la femme dans le monde contemporain. Trad. par. Anne-Sophie Astrup, GRIF, 33, 69-72.
  • Arendt, H. (1996). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, Cogito (Şiddet), 6-7, 7-21.
  • Arendt, H. (1997). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, İstanbul: İletişim.
  • Arendt, H. (2012a). Devrim üzerine. Çev. Onur Eylül Kara, İstanbul: İletişim.
  • Arendt, H. (2012b). İnsanlık durumu. Çev. Bahadır Sina Şener, İstanbul: İletişim.
  • Berktay, F. (2010). Heidegger ve Arendt’te özgürlük: Bir kesişme noktası. F. Berktay, Tarihin cinsiyeti içinde (s. 178-191). İstanbul: Metis.
  • Berktay, F. (2012). Dünyayı bugünde sevmek: Hannah Arendt’in politika anlayışı. İstanbul: Metis.
  • Bronner, S. E. ve Kellner, D. M. (1989). Kamusal alan: Ansiklopedik bilgi; Jürgen Habermas. Çev. Nuran Erol, Birikim Dergisi, 70, http://www.birikimdergisi.com/birikim/dergiyazi.aspx?did=1&dsid=66&dyid=1735&yazi=Kamusal%20Alan:%20Ansiklopedik%20Bir%20Makale, (Erişim Tarihi: 02.12.2010).
  • Collin, F. (1986a). Du privé et du public. GRIF, 33, 47-68.
  • Collin, F. (1986b). Introduction: Actualité de Hannah Arendt. GRIF, 33, 5-7.
  • Coşkun, B. (2013). Hannah Arendt’te “radikal kötülük” problemi. İstanbul: Ayrıntı.
  • Doğanay, G. (2016). Avrupa’da işgal hareketlerinin kapsamı ve Türkiye örneği: Don Kişot Sosyal Merkezi. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 4 (2), 91-111.
  • Erdem, H. (t.y.). Hannah Arendt’in Eichmann davası üzerine düşünceleri. http://www.flsfdergisi.com/sayi9/1-16.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Giddens, A. (2014). Siyaset, sosyoloji ve toplumsal teori. Çev. Tuncay Birkan, İstanbul: Metis.
  • Habermas, J. (1993). L’espace public. Paris: Piyot.
  • Kara, O. (2010). Arendt ve politika tutulması: Türk siyasetinde “hakikat”in yeri/yersizliği. Toplum ve Bilim, 119, 33-56.
  • O’Sullivan, N. (1994). Hannah Arendt: Eski Yunan özlemi ve endüstri toplumu. A. De Crespigny ve K. R. Minogue (Der.), Çağdaş Siyaset Felsefecileri içinde (s. 223-245). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Rothnemer, M. (2000). Les origines du totalitarisme. Carré Rouge, 13, 83-95, http://www.carre-rouge.org/numeros/n13/83.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
  • Taşçıer, F. (2008). Siyasal alanın belirlenmesinde şiddetin rolü üzerine üç görüş: Hannah Arendt, Michel Foucault ve Georgio Agamben. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Vergin, N. (2012). Siyasetin sosyolojisi: Kavramlar, tanımlar, yaklaşımlar. İstanbul: Doğan Kitap. Yılmaz, Z. (2007). Hannah Arendt’in özgürlük anlayışı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 227-235.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gülmelek Doğanay

Yayımlanma Tarihi 17 Ağustos 2018
Gönderilme Tarihi 15 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Doğanay, G. (2018). SİYASET ALANINI ARINDIRMA: HANNAH ARENDT’İ YENİDEN DÜŞÜNMEK. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 211-231. https://doi.org/10.16953/deusosbil.321664