Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Rejection Of The Reincarnation Of Aristotle And Ibn Sina

Yıl 2013, Cilt: 16 Sayı: 42 (17-06-2013), 78 - 100, 17.06.2013

Öz

In this article, we investigated the views of the two important figures of the history of thought, Aristotle and Avicenna, about reincarnation. Both of the philosophers reject reincarnation. Before dealing with the subject, we explored, for reference, the views of some of the philosophers before Aristotle and Avicenna, regarding soul and reincarnation. Afterwards, upon determining the definitions of soul offered by both philosophers, we tried to illustrate why they rejected reincarnation. Finally, we made a comparison so as to establish the similar and different points between their views

Kaynakça

  • • Aristoteles (1996). Metafizik , Çev. Ahmet Arslan, İstanbul: Sosyal yay.
  • • Aristoteles (2001a). Ruh Üzerine (De Anima), Çev. Zeki Duman, 2 bsk., İstanbul: Alfa yay.
  • • Aristoteles (2001b). Fizik, Çev. Saffet Babür, ‘ bsk., İstanbul: YKY, yay.
  • • Arslan, Ahmet (2010). İlkçağ Felsefe Tarihi, C. 3-5, İstanbul: İstanbul Bilgi Üni- versitesi yay.
  • • Aydın, Mehmet (2000). “Farabi’nin Ruhun Ölümsüzlüğüne Dair Görüşü ile İlgili Bazı Yanlış Anlamalar”, İslam Felsefesi Yazıları, ed. Mustafa Armağan, İstan- bul: Ufuk yay.
  • • Aydınlı, Yaşar (2011). Farabi’de Tanrı-İnsan ilişkisi, İstanbul: İz yay.
  • • Baloğlu, Bülent (2001). İslama Göre Tekrar Doğuş (Reenkarnasyon), Ankara: Kitabiyat yay.
  • • Bremmer, Jan N. (2005). “Hades”, Encyclopedia of Religion, VI., 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Buğlen, Mehmet (2011). “İslâm Dini Açısından Tenâsüh ve Reenkarnasyon”, MÜİFD, 40 (2011/1).
  • • Çetin, Mustafa (1995). “Kuran Işığında Reenkarnasyon (Tenasüh”), Diyanet İlmi Dergi, C. 31, S.4.
  • • Çetinkaya, Bayram Ali (2003). İhvan-ı Safa’nın Dini ve İdeolojik Söylemi, An- kara: Elis yay.
  • • Eflatun (1997a). Phaidon, çev. Suud Kemal Yetkin, Hamdi R. Atademir. İstan- bul: MEB yay.
  • • Eflatun (1997b). Phaidros, çev. Hamdi Akverdi, İstanbul: MEB.
  • • Eflatun (1997c). Timaios, , Çev. Erol Güney-Lütfi Ay, İstanbul: MEB yay.
  • • Eflatun (2004). Socrates’in Savunması, Çev. Cüneyt Çetinkaya, İstanbul: Bordo- Siyah yay.
  • • el-Cabiri, M. Abid (2003). Felsefî Mirasımız ve Biz, Çev: Said Aykut, İstanbul: Kitabevi.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (2004). Medinetü’l Fazıla, Çev. Ahmet Arslan, Ankara: Vadi yay.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (trs). es-Siyasetü’ Medeniyye, Takdim: Ali Ebu Muhlim, Darü’l mektebeti’l hilal.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (trs). Talikat, Farabi, Çev. H. Ziya Ülken-Kıvamettin Burs- lav, Kanaat yay.,
  • • Erdem, Hüsamettin (2000). İlkçağ Felsefesi Tarihi,4. bsk., Konya: Hü-Er yay.
  • • İbn Manzur (1956). Lisanü’l Arab, Beyrut, c. III.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1956). Kitabü’ş şifa en-Nefs, Jan Bakos, Prag-Çekoslavakya: Matbaa Mecmu’ul İlmi,
  • 100 •ARİSTOTELES VE İBN SÎNÂ’NIN REENKARNASYONU REDDİ
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1974). “Siretü eş-Şeyhu’r Reis”, ed., William E. Gohlman, The Life of İbn Sînâ, State University of New York Press, Albany.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1986). “fi’l hudud”, Tis’u Rasail fi’l hik- meti ve’t tabiiyyat, Tah. ve tak.: Hüseyin Asi, Darü’l Kabis.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1987). Adhaviyye fil mead, tah. Hasan Asi, Beyrut: El Müessetü’l camiiyye.
  • • Kaya, Mahmut (trs). İslam kaynakları Işığında Aristoteles ve Felsefesi, İstanbul: Ekin yay.
  • • Kırca, Celal (1986). “İslam Dinine Göre Reenkarnasyon”, EÜİFD, S. 3.
  • • Kuşpınar, Bilal (2001). İbn Sînâ’da Bilgi Teorisi, Ankara: MEB yay.
  • • Long, J. Bruce (2005). “reincarnation”, Encyclopedia of Religion, 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Morrison, John (2006). “Orphism”, Encyclopedia of Philosophy,VII., 2nd ed., ed. in Chf. Donald M. Borchert, MacMillan: Thomson&Gale:
  • • Özalp, Hasan (2012). “Nefs-Mead ilişkisi Bağlamında Farabi ve İbn Sînâ’nın Gö- rüşlerinin Karşılaştırılması”, CÜİFD, XV1/1. Sivas.
  • • Platon (1998). Yasalar-I, Candan Şentuna- Saffet Babür, Kabalcı yay.
  • • Platon (2002). Devlet, çev. Neval Akbıyık- Serdar Taşçı, İstanbul: Metropol yay.
  • • Plotinus (trs). Enneads, Charles T. Branford, Boston-Massachusets,
  • • Preus, Anthony (2007). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy, Lan- ham Maryland: The Scarecrow Press Inc.
  • • Smart, Ninian (2006). “reincarnation”, Encyclopedia of Philosophy, Vol. 8, 2nd ed., Ed. in Chf.: Donald M. Borchert, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Tehanevi (1996). Keşşaf Istılahati’l Fünun ve’l Ulum, C.2, Lübnan: Mektebeti Lübnan.
  • • Weber, Alfred (1998). Felsefe Tarihi, çev. H. Vehbi Eralp, 5. Bsk., İstanbul: Sos- yal yay.
  • • Yasin, Cafer Ali (1985). Farabi fi Hududi’l Eşya ve Rusumihi, Beyrut: Alemü’l Kütüb.
  • • Zeller, Eduard (2001). Grek Felsefesi Tarihi,İstanbu: İz yay.

Aristoteles Ve İbn Sînâ’nın Reenkarnasyonu Reddi

Yıl 2013, Cilt: 16 Sayı: 42 (17-06-2013), 78 - 100, 17.06.2013

Öz

Bu makalede düşünce tarihinin iki önemli düşünürü Aristoteles ve İbn Sînâ’nın reenkarnasyon/tenasüh hakkındaki görüşlerini inceledik. Her iki düşünürde reenkar-nasyonu reddetmektedir. Konuyu ele almadan önce kaynak olmaları bakımından Aristoteles ve İbn Sînâ’dan önceki bazı filozofların ruh ve reenkarnasyon hakkındaki görüşlerini araştırdık. Daha sonra da her iki filozofun ruh tanımlarım belirledikten sonra reenkarnasyone niçin reddettiklerini ortaya koymaya çalıştık. Nihayetinde görüşlerinde ki benzer ve farklı noktaları tespit için bir karşılaştırma yaptık

Kaynakça

  • • Aristoteles (1996). Metafizik , Çev. Ahmet Arslan, İstanbul: Sosyal yay.
  • • Aristoteles (2001a). Ruh Üzerine (De Anima), Çev. Zeki Duman, 2 bsk., İstanbul: Alfa yay.
  • • Aristoteles (2001b). Fizik, Çev. Saffet Babür, ‘ bsk., İstanbul: YKY, yay.
  • • Arslan, Ahmet (2010). İlkçağ Felsefe Tarihi, C. 3-5, İstanbul: İstanbul Bilgi Üni- versitesi yay.
  • • Aydın, Mehmet (2000). “Farabi’nin Ruhun Ölümsüzlüğüne Dair Görüşü ile İlgili Bazı Yanlış Anlamalar”, İslam Felsefesi Yazıları, ed. Mustafa Armağan, İstan- bul: Ufuk yay.
  • • Aydınlı, Yaşar (2011). Farabi’de Tanrı-İnsan ilişkisi, İstanbul: İz yay.
  • • Baloğlu, Bülent (2001). İslama Göre Tekrar Doğuş (Reenkarnasyon), Ankara: Kitabiyat yay.
  • • Bremmer, Jan N. (2005). “Hades”, Encyclopedia of Religion, VI., 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Buğlen, Mehmet (2011). “İslâm Dini Açısından Tenâsüh ve Reenkarnasyon”, MÜİFD, 40 (2011/1).
  • • Çetin, Mustafa (1995). “Kuran Işığında Reenkarnasyon (Tenasüh”), Diyanet İlmi Dergi, C. 31, S.4.
  • • Çetinkaya, Bayram Ali (2003). İhvan-ı Safa’nın Dini ve İdeolojik Söylemi, An- kara: Elis yay.
  • • Eflatun (1997a). Phaidon, çev. Suud Kemal Yetkin, Hamdi R. Atademir. İstan- bul: MEB yay.
  • • Eflatun (1997b). Phaidros, çev. Hamdi Akverdi, İstanbul: MEB.
  • • Eflatun (1997c). Timaios, , Çev. Erol Güney-Lütfi Ay, İstanbul: MEB yay.
  • • Eflatun (2004). Socrates’in Savunması, Çev. Cüneyt Çetinkaya, İstanbul: Bordo- Siyah yay.
  • • el-Cabiri, M. Abid (2003). Felsefî Mirasımız ve Biz, Çev: Said Aykut, İstanbul: Kitabevi.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (2004). Medinetü’l Fazıla, Çev. Ahmet Arslan, Ankara: Vadi yay.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (trs). es-Siyasetü’ Medeniyye, Takdim: Ali Ebu Muhlim, Darü’l mektebeti’l hilal.
  • • el-Farabi, Ebu Nasr (trs). Talikat, Farabi, Çev. H. Ziya Ülken-Kıvamettin Burs- lav, Kanaat yay.,
  • • Erdem, Hüsamettin (2000). İlkçağ Felsefesi Tarihi,4. bsk., Konya: Hü-Er yay.
  • • İbn Manzur (1956). Lisanü’l Arab, Beyrut, c. III.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1956). Kitabü’ş şifa en-Nefs, Jan Bakos, Prag-Çekoslavakya: Matbaa Mecmu’ul İlmi,
  • 100 •ARİSTOTELES VE İBN SÎNÂ’NIN REENKARNASYONU REDDİ
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1974). “Siretü eş-Şeyhu’r Reis”, ed., William E. Gohlman, The Life of İbn Sînâ, State University of New York Press, Albany.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1986). “fi’l hudud”, Tis’u Rasail fi’l hik- meti ve’t tabiiyyat, Tah. ve tak.: Hüseyin Asi, Darü’l Kabis.
  • • İbn Sînâ, Ebu Ali Hüseyin b. Abdullah (1987). Adhaviyye fil mead, tah. Hasan Asi, Beyrut: El Müessetü’l camiiyye.
  • • Kaya, Mahmut (trs). İslam kaynakları Işığında Aristoteles ve Felsefesi, İstanbul: Ekin yay.
  • • Kırca, Celal (1986). “İslam Dinine Göre Reenkarnasyon”, EÜİFD, S. 3.
  • • Kuşpınar, Bilal (2001). İbn Sînâ’da Bilgi Teorisi, Ankara: MEB yay.
  • • Long, J. Bruce (2005). “reincarnation”, Encyclopedia of Religion, 2’nd ed., Ed. in Chf.: Lindsay Jones, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Morrison, John (2006). “Orphism”, Encyclopedia of Philosophy,VII., 2nd ed., ed. in Chf. Donald M. Borchert, MacMillan: Thomson&Gale:
  • • Özalp, Hasan (2012). “Nefs-Mead ilişkisi Bağlamında Farabi ve İbn Sînâ’nın Gö- rüşlerinin Karşılaştırılması”, CÜİFD, XV1/1. Sivas.
  • • Platon (1998). Yasalar-I, Candan Şentuna- Saffet Babür, Kabalcı yay.
  • • Platon (2002). Devlet, çev. Neval Akbıyık- Serdar Taşçı, İstanbul: Metropol yay.
  • • Plotinus (trs). Enneads, Charles T. Branford, Boston-Massachusets,
  • • Preus, Anthony (2007). Historical Dictionary of Ancient Greek Philosophy, Lan- ham Maryland: The Scarecrow Press Inc.
  • • Smart, Ninian (2006). “reincarnation”, Encyclopedia of Philosophy, Vol. 8, 2nd ed., Ed. in Chf.: Donald M. Borchert, Macmillan: Thomson&Gale.
  • • Tehanevi (1996). Keşşaf Istılahati’l Fünun ve’l Ulum, C.2, Lübnan: Mektebeti Lübnan.
  • • Weber, Alfred (1998). Felsefe Tarihi, çev. H. Vehbi Eralp, 5. Bsk., İstanbul: Sos- yal yay.
  • • Yasin, Cafer Ali (1985). Farabi fi Hududi’l Eşya ve Rusumihi, Beyrut: Alemü’l Kütüb.
  • • Zeller, Eduard (2001). Grek Felsefesi Tarihi,İstanbu: İz yay.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hasan Özalp

Yayımlanma Tarihi 17 Haziran 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 16 Sayı: 42 (17-06-2013)

Kaynak Göster

ISNAD Özalp, Hasan. “Aristoteles Ve İbn Sînâ’nın Reenkarnasyonu Reddi”. Dini Araştırmalar 16/17-06 (Haziran 2013), 78-100.