Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE IMPORTANCE OF NON-GOVERNMENT ORGANIZATIONS IN THE FRAMEWORK OF MACRO SOCIAL WORK

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 155 - 169, 31.12.2019

Yunus Kara

Öz

Abstract
The interest of social reform and promoting social justice has been an important function of social work
practices over the years to improve people’s welfare. It is possible to say that social-scale situations such
as historical events, political climate, cultural norms and economic conditions both affect and change the
workings of both macro-social services and civil society organizations. Macro social service application aims
to analyze population groups, identify their problems and needs and take social action within this scope.
At this point, non-governmental organizations, when working with specific population or client groups,
use social action in the framework of the analysis of the problem and the awareness of the society about
the problem. In this article, the importance of the concept of civil society, which provides knowledge and
experience to the problems of population groups, will be discussed.

Anahtar Kelimeler

Macro Social Work Civil Society Non-goverment Organizations Social Action Social Work

Kaynakça

  • Abay, A. R. (2004). Sivil toplum ve demokrasi bağlamında sivil dayanışma ve sivil toplum örgütleri. 3.Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi.
  • Akatay, A. ve Harman, S. (2014). Sivil toplum kuruluşları, yönetim, yönetişim ve gönüllülük. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Alimoğlu, C. H. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Yönetimlerin Kalkınmasındaki Rolü: Bingöl Tavz- Der Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bingöl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, Bingöl.
  • Aslan, S. (2010). Türkiye’de sivil toplum. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (31), 260-283.
  • Austin, M., Coombs, M., and Barr, B. (2005). Community-Centered Clinical Practice: Is the Integration of Micro and Macro Social Work Practice Possible? Journal of Community Practice,13 (4), 9-30.
  • Azeez, A. (2013). Integrated practice of social work methods: Prospects of social work ıntervention through community palliative care. Social Work Chronicles 2(1), 1-14.
  • Bergmark, Å. and Lundström, T. (2007). “Metoder i socialt arbejde – Hvad er det?” in Meeuwisse, A.; Swärd, H. & Sune, S. (eds.). Socialt arbejde: En grundbog. 155-173. København: Hans Reitzels Forlag.
  • Burghardt, S. (2013). Macro practice in social work for the 21st century: Bridging the macro-micro divide (2nd Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Cengiz, K., Küçükkural, Ö., Tol, U. ve Akşit, B. (2005). Türkiye ve Ortadoğu’da sivil toplum tartışmaları (Editör: Lütfi Sunar), Sivil Toplum ve Demokrasi kitabı içinde. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Cnann, R. ve Boehm, A. (2012). Towards a practice-based model for community practice: Linking theory and practice. Journal of Sociology & Social Welfare, 39 (1), 140-167.
  • Çaha, Ö. (1994). Osmanlı’da sivil toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49 (3), 79-99.
  • Çetin, E. (2018). Interactive Processes Of Europeanization: A Case Of Civil Society In Turkey (Yüksel Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Avrupa Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Dağdöğen, M. A. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Siyasi Yaşamı ve Demokrasiyi Geliştirmesi Üzerindeki Etkileri: Elâzığ Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bingöl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bingöl.
  • Delgado, M. (2001). Community social work practice in an urban context: The potential of a capacityenhanced perspective. New York: Oxford University Press.
  • Denli, M. (2018). Sivil Toplum Kavramı Bağlamında Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşları: TÜSİAD Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve totaliter düşünce geleneğinde sivil toplum. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Duyan, V. (2010). Sosyal hizmet: Temelleri, yaklaşımları ve müdahale yöntemleri. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi.
  • Erdoğan, M. (2005). Sivil toplum: bir kavramın anatomisi (Editörler: Selahaddin Bakan, Adnan Küçük ve Ahmet Karadağ), 21. yüzyılın eşiğinde Türkiye’de siyasal hayat kitabı içinde. İstanbul: Aktüel Yayınları.
  • Eroğlu, T. (2006). Sivil toplum kuruluşları bilgi toplumunun neresinde? Yönetim Bilimler Dergisi, 4, 198-217.
  • Giddens, A. ve Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide temel kavramlar (Çev. Ali Esgin). Ankara: Phoenix.
  • Glisson, C. A. (1994). Should social work take greater leadership in research on total systems of service? Yes. In W. Hudson & P. Nurius (Eds.), Controversial issues in social work research. Boston: Allyn & Bacon.
  • Gözübüyük, M. (2010). Tarihsel süreçte sivil toplum. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27 (1), 89-105.
  • Gümüş, A. T. (2014). Demokraside sivil toplum ve devlet-sivil toplum ilişkisinde karşılaşabilecek sorunlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18 (3-4), 529-572.
  • Haynes, K. S. and Holmes, K. A. (1994). Invitation to social work. New York: Longman.
  • Hira, İ. ve Şan, M. K. (2007). Türkiye’de sosyo-politik sistem ve sivil toplum arayışları (Editörler: Davut Dursun, Hamza Bal ve Burhanettin Duran), Dönüşüm sürecindeki Türkiye kitabı içinde. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Hollis, F. (1972). Casework: A psychosocial therapy. New York: Random House.
  • Hutchinson, G. S. and Oltedal, S. (2006). Modeller i socialt arbejde. København: Hans Reitzels Forlag. Eskelinen, L., Olesen, S. P. and Caswell, D. (2008). Potentialer i socialt arbejde. København: Hans Reitzels Forlag.
  • Karataş, K. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Kaynak Geliştirme Politikaları ve Algıladıkları Bağışçılık Davranışı Arasındaki İlişki (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Karadağ, E. Y. (2015.) Türkiye Perspektifinden sivil toplum ve sosyal hizmet çerçevesinde sivil toplum örgütlerinin toplumsal önemi. Türkiye’de Sosyal Hizmet Uygulamasının 50. Yılı: İnsan Değer ve Onurunu Yüceltmek Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (ss. 9-17). Manisa: Celal Bayar Üniversitesi.
  • Kars, Ö. (2002). Ankara’daki Eğitim, Sağlık ve Sosyal Hizmet Alanlarında Faaliyet Gösteren Vakıf ve Derneklerin Örgütsel Analizi: Sivil Toplum Örgütlerinin Örgütsel Analizi (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Keçeci, G. (2017). Makro sosyal hizmet uygulamasında kullanılan modeller, teknikler ve sosyal hizmet uzmanlarının rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (1), 187-201.
  • Keyman, F. (2004). Avrupa’da ve Türkiye’de sivil toplum. Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları, No: 3. İstanbul Bilgi Üniversitesi Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi.
  • Lewis, D. (2010). Nongovernmental organizations, definition and history. In Anheier, Helmut K., Toepler, Stefan (Eds.), International encyclopedia of civil society. Publisher: Springer.
  • Ledwith, M. (2011). Community development: A critical approach. Bristol. The Policy Press.
  • Long, D., Tice. C. J. and Morrison, J. (2006). Macro social work practice: A strengths perspective. Belmont, CA: Thomson Brooks / Cole.
  • Mackay, T. and Zufferey, C. (2015). A who doing a what? Identity, practice and social work education. Journal of Social Work, 15(6), 644-661.
  • Mardin, Ş. (2008). Türkiye’de toplum ve siyaset. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Meenaghan, T. M. and Gibbons, W. E. (2000). Generalist practice in larger settings. Chicago: Lyceum Books, Inc.
  • Meenaghan, T. M., Washington, R. O. and Ryan, R. M. (1982). Macro practice in the human services. New York: Free Press.
  • Miley, K. K., O’Melia, M. and DuBois, B. (2001). Generalist social work practice: An empowering approach. Boston: Allyn & Bacon.
  • Mizrahi, T. (2015). Community organizing principles and guidelines. In Corcoran, K. and Roberts, A. R. (Eds.), Social workers’ desk reference (3rd Ed.). New York, NY: Oxford University Press.
  • Netting, F. E., Kettner, P. M., McMurty, S. L. and Thomas, M. L. (2011). Social work macro practice (5th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
  • Ngaka, W., Graham, R., Masaazi, F. M. and Anyandru, E. M. (2016). Generational, cultural, and linguistic integration for literacy learning and teaching in Uganda: Pedagogical possibilities, challenges, and lessons from one NGO. Journal of Language and Literacy Education, 12 (1), 80-103.
  • Perlman, H. H. (1957). Social casework: A problem-solving process. Chicago: University of Chicago Press. Pierce, D. (1989). Social work and society: An introduction. New York: Longman.
  • Piotrowicz, M. and Cianciara, D. (2013). The role of non-governmental organizations in the social and the health system. Przegl Epidemiol, 67, 69-74.
  • Reynolds, J. (2015). The Settlement House Movement & Sports as A Social Work Intervention. Social Work In Sports Conference. Denver, CO.
  • Richmond, M. E. (1917). Social diagnosis. New York: Russell Sage Foundation.
  • Reisch, M. (2016). Why macro practice matters. Journal of Social Work Education, 52 (3), 258-268. doi:10 .1080/23303131.2016.1179537.
  • Reisch, M. and Garvin, C. (2016). Social work and social justice: Concepts, challenges, and strategies. New York, NY: Oxford University Press.
  • Roberts, R. W. and Northen, H. (1976). Theories of social work with groups. New York: Columbia University Press.
  • Rothman, J. (1964). An analysis of goals and roles in community organization practice. Social Work, 9, 24–31.
  • Rothman, J. (1974). Planning and organizing for social change: Action principles from social science research. New York: Columbia University Press.
  • Rothman, J. (1995). Approaches to community intervention. In J. Rothman, J. Erlich, & J. Tropman (Eds.), Strategies of community intervention. Itasca, IL: F. E. Peacock Publishers.
  • Rothman, J., Erlich, J. L. and Teresa, J. G. (1976). Promoting innovation and change in organizations and communities. New York: Wiley.
  • Rothman, J. R. and Mizrahi, T. (2014). Balancing micro and macro practice: A challenge for social work. Social Work, 59, 91–93. doi:10.1093/sw/swt067.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2013). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Schwartz, W. (2006). The group work tradition and social work practice. Social Work with Groups, 28 (3- 4), 69-89.
  • Suppes, M. A. and Wells, C. C. (2003). The social work experience: An introduction to social work and social welfare. Boston: McGraw-Hill.
  • Şahin, L. ve Öztürk, M. (2008). Küreselleşme sürecinde sivil toplum kuruluşları ve Türkiye’deki durumu. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 54, 3-29.
  • Thyer, B. A. (2008). Evidence-based macro practice: Addressing the challenges and opportunities. Journal of Evidence-Based Social Work, 5 (3-4), 453-472. doi:10.1080/15433710802084177.
  • Tortajada, C. (2016). Nongovernmental organizations and influence on global public policy. Asia & The Pacific Policy Studies, 3 (2), 266–274. doi: 10.1002/app5.134
  • Tumay, M. ve Okatan, F. (2015). Alexix De Tocqueville’e göre sivil toplum. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19 (3), 321-339
  • Tuncel, G. (2005). Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarının tarihsel gelişimi, (Editörler: Selahaddin Bakan, Adnan Küçük ve Ahmet Karadağ), 21. yüzyılın eşiğinde Türkiye’de siyasal hayat kitabı içinde. İstanbul: Aktüel Yayınları.
  • Turner, S. G. and Maschi, T. M. (2015). Feminist and empowerment theory and social work practice. Journal of Social Work Practice, 29 (2), 151-162.
  • Ulaç, V. (2013). Türkiye’de sivil toplum ve demokrasi ilişkisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14 (1), 399-418.
  • Ünal, P. (2018). Sivil Toplum Kuruluşlarında Kurumsal Girişimcilik (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Weil, M. (1996). Model development in community practice: An historical perspective. Journal of Community Practice, 3, 5–67.
  • Weil, M. and Gamble, D. (2002). Community practice models for the 21st century. In A. R. Roberts and G. J. Greene (Eds.), Social workers’ desk reference. New York: Oxford University Press.
  • Weil, M. O., Gamble, D. N. and Ohmer, M. L. (2013). Evolution, models, and the changing contextof community practice. In M. O. Weil, M. Reisch and M. L. Ohmer (Eds.), The handbook of community practice. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Yanacopulos, H. (2017). NGOs (Nongovernmental Organizations). In Stella R. Quah (Ed.), International Encyclopedia of Public Health. Elsevier Press.
  • Yatkın, A. (2013). Bölgesel kalkınmada sivil toplum kuruluşları ve kadın katılımı: Elazığ örneği alan araştırması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (2), 163-188.
  • Yıldırım, M. (2003). Sivil toplum ve devlet. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27 (2), 226-242.
  • Yıldırım, B. ve Şahin, F. (2019). Esping-Andersen’in refah devleti sınıflandırması ve makro sosyal hizmet uygulamaları temelinde Türkiye’nin konumu. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11 (18), 1-1. doi: 10.26466.
  • Yıldız, Ö. (2007). Sivil toplum örgütleri, ‘özerklik’: Kavramsal bir açılım. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, (1), 53-58.
  • Zengin, O. ve Çalış, N. (2017). Sosyal hizmet uzmanlarının mesleki uygulamaları ve çalışma koşulları. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (1), 47-67.
  • Zihnioğlu, Ö. (2013). European union civil society policy and Turkey: A bridge too far? Basingstoke: Palgrave Macmillan Press.

MAKRO SOSYAL HİZMET ÇERÇEVESİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ÖNEMİ

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 155 - 169, 31.12.2019

Yunus Kara

Öz

Öz
İnsanların refahını artırmak için sosyal reformu ve sosyal adaleti teşvik etme ilgisi, yıllar boyunca sosyal hizmet
uygulamalarının önemli bir işlevi olmuştur. Tarihi olaylar, siyasi iklim, kültürel normlar ve ekonomik koşullar
gibi toplumsal ölçekli durumların hem makro sosyal hizmet uygulamalarını hem de sivil toplum kuruluşlarının
çalışmalarını etkilediğini ve değiştirdiğini söylemek mümkündür. Makro sosyal hizmet uygulaması, nüfus
gruplarının analiz edilerek, sorun ve ihtiyaçlarının belirlenmesini ve bu kapsamda sosyal aksiyon alınmasını
hedeflemektedir. Sivil toplum kuruluşları tam bu noktada, belirli nüfus ya da müracaatçı grupları ile çalışırken,
sorunun analizini ve soruna dair toplumun bilinçlendirilmesi çerçevesinde sosyal aksiyonu kullanmaktadır.
Bu makalede, nüfus gruplarının sorunlarına yönelik bilgi birikimi ve deneyim sunan sivil toplum kavramı
açıklanarak, makro sosyal hizmet için önemi tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Makro Sosyal Hizmet Sivil Toplum Sivil Toplum Kuruluşları Sosyal Aksiyon Sosyal Hizmet

Kaynakça

  • Abay, A. R. (2004). Sivil toplum ve demokrasi bağlamında sivil dayanışma ve sivil toplum örgütleri. 3.Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi.
  • Akatay, A. ve Harman, S. (2014). Sivil toplum kuruluşları, yönetim, yönetişim ve gönüllülük. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Alimoğlu, C. H. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Yönetimlerin Kalkınmasındaki Rolü: Bingöl Tavz- Der Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bingöl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, Bingöl.
  • Aslan, S. (2010). Türkiye’de sivil toplum. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (31), 260-283.
  • Austin, M., Coombs, M., and Barr, B. (2005). Community-Centered Clinical Practice: Is the Integration of Micro and Macro Social Work Practice Possible? Journal of Community Practice,13 (4), 9-30.
  • Azeez, A. (2013). Integrated practice of social work methods: Prospects of social work ıntervention through community palliative care. Social Work Chronicles 2(1), 1-14.
  • Bergmark, Å. and Lundström, T. (2007). “Metoder i socialt arbejde – Hvad er det?” in Meeuwisse, A.; Swärd, H. & Sune, S. (eds.). Socialt arbejde: En grundbog. 155-173. København: Hans Reitzels Forlag.
  • Burghardt, S. (2013). Macro practice in social work for the 21st century: Bridging the macro-micro divide (2nd Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Cengiz, K., Küçükkural, Ö., Tol, U. ve Akşit, B. (2005). Türkiye ve Ortadoğu’da sivil toplum tartışmaları (Editör: Lütfi Sunar), Sivil Toplum ve Demokrasi kitabı içinde. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Cnann, R. ve Boehm, A. (2012). Towards a practice-based model for community practice: Linking theory and practice. Journal of Sociology & Social Welfare, 39 (1), 140-167.
  • Çaha, Ö. (1994). Osmanlı’da sivil toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49 (3), 79-99.
  • Çetin, E. (2018). Interactive Processes Of Europeanization: A Case Of Civil Society In Turkey (Yüksel Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Avrupa Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Dağdöğen, M. A. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Siyasi Yaşamı ve Demokrasiyi Geliştirmesi Üzerindeki Etkileri: Elâzığ Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bingöl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bingöl.
  • Delgado, M. (2001). Community social work practice in an urban context: The potential of a capacityenhanced perspective. New York: Oxford University Press.
  • Denli, M. (2018). Sivil Toplum Kavramı Bağlamında Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşları: TÜSİAD Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve totaliter düşünce geleneğinde sivil toplum. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Duyan, V. (2010). Sosyal hizmet: Temelleri, yaklaşımları ve müdahale yöntemleri. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi.
  • Erdoğan, M. (2005). Sivil toplum: bir kavramın anatomisi (Editörler: Selahaddin Bakan, Adnan Küçük ve Ahmet Karadağ), 21. yüzyılın eşiğinde Türkiye’de siyasal hayat kitabı içinde. İstanbul: Aktüel Yayınları.
  • Eroğlu, T. (2006). Sivil toplum kuruluşları bilgi toplumunun neresinde? Yönetim Bilimler Dergisi, 4, 198-217.
  • Giddens, A. ve Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide temel kavramlar (Çev. Ali Esgin). Ankara: Phoenix.
  • Glisson, C. A. (1994). Should social work take greater leadership in research on total systems of service? Yes. In W. Hudson & P. Nurius (Eds.), Controversial issues in social work research. Boston: Allyn & Bacon.
  • Gözübüyük, M. (2010). Tarihsel süreçte sivil toplum. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27 (1), 89-105.
  • Gümüş, A. T. (2014). Demokraside sivil toplum ve devlet-sivil toplum ilişkisinde karşılaşabilecek sorunlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 18 (3-4), 529-572.
  • Haynes, K. S. and Holmes, K. A. (1994). Invitation to social work. New York: Longman.
  • Hira, İ. ve Şan, M. K. (2007). Türkiye’de sosyo-politik sistem ve sivil toplum arayışları (Editörler: Davut Dursun, Hamza Bal ve Burhanettin Duran), Dönüşüm sürecindeki Türkiye kitabı içinde. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Hollis, F. (1972). Casework: A psychosocial therapy. New York: Random House.
  • Hutchinson, G. S. and Oltedal, S. (2006). Modeller i socialt arbejde. København: Hans Reitzels Forlag. Eskelinen, L., Olesen, S. P. and Caswell, D. (2008). Potentialer i socialt arbejde. København: Hans Reitzels Forlag.
  • Karataş, K. (2019). Sivil Toplum Kuruluşlarının Kaynak Geliştirme Politikaları ve Algıladıkları Bağışçılık Davranışı Arasındaki İlişki (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Karadağ, E. Y. (2015.) Türkiye Perspektifinden sivil toplum ve sosyal hizmet çerçevesinde sivil toplum örgütlerinin toplumsal önemi. Türkiye’de Sosyal Hizmet Uygulamasının 50. Yılı: İnsan Değer ve Onurunu Yüceltmek Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (ss. 9-17). Manisa: Celal Bayar Üniversitesi.
  • Kars, Ö. (2002). Ankara’daki Eğitim, Sağlık ve Sosyal Hizmet Alanlarında Faaliyet Gösteren Vakıf ve Derneklerin Örgütsel Analizi: Sivil Toplum Örgütlerinin Örgütsel Analizi (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Keçeci, G. (2017). Makro sosyal hizmet uygulamasında kullanılan modeller, teknikler ve sosyal hizmet uzmanlarının rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (1), 187-201.
  • Keyman, F. (2004). Avrupa’da ve Türkiye’de sivil toplum. Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları, No: 3. İstanbul Bilgi Üniversitesi Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi.
  • Lewis, D. (2010). Nongovernmental organizations, definition and history. In Anheier, Helmut K., Toepler, Stefan (Eds.), International encyclopedia of civil society. Publisher: Springer.
  • Ledwith, M. (2011). Community development: A critical approach. Bristol. The Policy Press.
  • Long, D., Tice. C. J. and Morrison, J. (2006). Macro social work practice: A strengths perspective. Belmont, CA: Thomson Brooks / Cole.
  • Mackay, T. and Zufferey, C. (2015). A who doing a what? Identity, practice and social work education. Journal of Social Work, 15(6), 644-661.
  • Mardin, Ş. (2008). Türkiye’de toplum ve siyaset. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Meenaghan, T. M. and Gibbons, W. E. (2000). Generalist practice in larger settings. Chicago: Lyceum Books, Inc.
  • Meenaghan, T. M., Washington, R. O. and Ryan, R. M. (1982). Macro practice in the human services. New York: Free Press.
  • Miley, K. K., O’Melia, M. and DuBois, B. (2001). Generalist social work practice: An empowering approach. Boston: Allyn & Bacon.
  • Mizrahi, T. (2015). Community organizing principles and guidelines. In Corcoran, K. and Roberts, A. R. (Eds.), Social workers’ desk reference (3rd Ed.). New York, NY: Oxford University Press.
  • Netting, F. E., Kettner, P. M., McMurty, S. L. and Thomas, M. L. (2011). Social work macro practice (5th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
  • Ngaka, W., Graham, R., Masaazi, F. M. and Anyandru, E. M. (2016). Generational, cultural, and linguistic integration for literacy learning and teaching in Uganda: Pedagogical possibilities, challenges, and lessons from one NGO. Journal of Language and Literacy Education, 12 (1), 80-103.
  • Perlman, H. H. (1957). Social casework: A problem-solving process. Chicago: University of Chicago Press. Pierce, D. (1989). Social work and society: An introduction. New York: Longman.
  • Piotrowicz, M. and Cianciara, D. (2013). The role of non-governmental organizations in the social and the health system. Przegl Epidemiol, 67, 69-74.
  • Reynolds, J. (2015). The Settlement House Movement & Sports as A Social Work Intervention. Social Work In Sports Conference. Denver, CO.
  • Richmond, M. E. (1917). Social diagnosis. New York: Russell Sage Foundation.
  • Reisch, M. (2016). Why macro practice matters. Journal of Social Work Education, 52 (3), 258-268. doi:10 .1080/23303131.2016.1179537.
  • Reisch, M. and Garvin, C. (2016). Social work and social justice: Concepts, challenges, and strategies. New York, NY: Oxford University Press.
  • Roberts, R. W. and Northen, H. (1976). Theories of social work with groups. New York: Columbia University Press.
  • Rothman, J. (1964). An analysis of goals and roles in community organization practice. Social Work, 9, 24–31.
  • Rothman, J. (1974). Planning and organizing for social change: Action principles from social science research. New York: Columbia University Press.
  • Rothman, J. (1995). Approaches to community intervention. In J. Rothman, J. Erlich, & J. Tropman (Eds.), Strategies of community intervention. Itasca, IL: F. E. Peacock Publishers.
  • Rothman, J., Erlich, J. L. and Teresa, J. G. (1976). Promoting innovation and change in organizations and communities. New York: Wiley.
  • Rothman, J. R. and Mizrahi, T. (2014). Balancing micro and macro practice: A challenge for social work. Social Work, 59, 91–93. doi:10.1093/sw/swt067.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2013). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Schwartz, W. (2006). The group work tradition and social work practice. Social Work with Groups, 28 (3- 4), 69-89.
  • Suppes, M. A. and Wells, C. C. (2003). The social work experience: An introduction to social work and social welfare. Boston: McGraw-Hill.
  • Şahin, L. ve Öztürk, M. (2008). Küreselleşme sürecinde sivil toplum kuruluşları ve Türkiye’deki durumu. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 54, 3-29.
  • Thyer, B. A. (2008). Evidence-based macro practice: Addressing the challenges and opportunities. Journal of Evidence-Based Social Work, 5 (3-4), 453-472. doi:10.1080/15433710802084177.
  • Tortajada, C. (2016). Nongovernmental organizations and influence on global public policy. Asia & The Pacific Policy Studies, 3 (2), 266–274. doi: 10.1002/app5.134
  • Tumay, M. ve Okatan, F. (2015). Alexix De Tocqueville’e göre sivil toplum. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19 (3), 321-339
  • Tuncel, G. (2005). Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarının tarihsel gelişimi, (Editörler: Selahaddin Bakan, Adnan Küçük ve Ahmet Karadağ), 21. yüzyılın eşiğinde Türkiye’de siyasal hayat kitabı içinde. İstanbul: Aktüel Yayınları.
  • Turner, S. G. and Maschi, T. M. (2015). Feminist and empowerment theory and social work practice. Journal of Social Work Practice, 29 (2), 151-162.
  • Ulaç, V. (2013). Türkiye’de sivil toplum ve demokrasi ilişkisi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14 (1), 399-418.
  • Ünal, P. (2018). Sivil Toplum Kuruluşlarında Kurumsal Girişimcilik (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Weil, M. (1996). Model development in community practice: An historical perspective. Journal of Community Practice, 3, 5–67.
  • Weil, M. and Gamble, D. (2002). Community practice models for the 21st century. In A. R. Roberts and G. J. Greene (Eds.), Social workers’ desk reference. New York: Oxford University Press.
  • Weil, M. O., Gamble, D. N. and Ohmer, M. L. (2013). Evolution, models, and the changing contextof community practice. In M. O. Weil, M. Reisch and M. L. Ohmer (Eds.), The handbook of community practice. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Yanacopulos, H. (2017). NGOs (Nongovernmental Organizations). In Stella R. Quah (Ed.), International Encyclopedia of Public Health. Elsevier Press.
  • Yatkın, A. (2013). Bölgesel kalkınmada sivil toplum kuruluşları ve kadın katılımı: Elazığ örneği alan araştırması. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (2), 163-188.
  • Yıldırım, M. (2003). Sivil toplum ve devlet. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27 (2), 226-242.
  • Yıldırım, B. ve Şahin, F. (2019). Esping-Andersen’in refah devleti sınıflandırması ve makro sosyal hizmet uygulamaları temelinde Türkiye’nin konumu. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11 (18), 1-1. doi: 10.26466.
  • Yıldız, Ö. (2007). Sivil toplum örgütleri, ‘özerklik’: Kavramsal bir açılım. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, (1), 53-58.
  • Zengin, O. ve Çalış, N. (2017). Sosyal hizmet uzmanlarının mesleki uygulamaları ve çalışma koşulları. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (1), 47-67.
  • Zihnioğlu, Ö. (2013). European union civil society policy and Turkey: A bridge too far? Basingstoke: Palgrave Macmillan Press.
Toplam 76 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yunus Kara 0000-0002-7812-5845

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kara, Y. (2019). MAKRO SOSYAL HİZMET ÇERÇEVESİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ÖNEMİ. Aurum Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 155-169.
 Kapak Resmi İndir