Öz
Müzelerin toplumda ciddi görevler üstlenmesi gerekliliği fikirlerinin arttığı 21. yy da, dönüşen toplumsal parametrelere paralel, değer üreten, iletişim odaklı, referans kurumları gibi tasavvur edilmesi ve müzelere daha geniş bir perspektiften bakılması anlayışı konjonktüreldir. Sayıca çoğalmaları, yeniden yapılanmaları, daha donanımlı olmaları vb. reaksiyonlar daha profesyonel örgütlenme ve organizasyon ihtiyaçlarını doğurmuştur. Müzelerde personel sayılarının niceliksel artışı niteliksel olarak da bir gelişim göstermeyi gerekli kılmaktadır. Bu doğrultuda planlama, sistem, kurgu gibi kavramlar fonksiyonellik adına önemlidir. Müzelerin ayakta kalması, büyümesi, fayda sağlaması adına, iyi yönetilmesi zorunludur. Amaç belirleme, hangi birimlere nasıl müdahale etmeyi bilmek, çalışan verimliliği, politika belirleme önceden yapılan planlamalar neticesinde hayata geçirilebilecek yetkinliklerdir. Bu çalışmada müzelerin, dinamik yapılanmaları ve örgütlenmeleri ışığında Türkiye’nin en önemli özel müzelerinden olan Pera Müzesi organizasyon yapısı, Sakıp Sabancı Müzesi organizasyon yapısı, ABD’ nin müzecilik faaliyetleri ve Smithsonian Enstitüsü’nün yapısı ile Hollanda Müzecilik yönetim faaliyetleri konu edinilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BALCI, A.( 2003). Anadolu Öğretmen Liseleri İçin Eğitim Yönetimi, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul EREN, E.( 2011).Yönetim Fonksiyonları ve Süreci, Yönetim ve Organizasyon, Beta Yayınevi ERBAY, F.( 1992). Çağdaş Müze İşletmeciliğinde Planlama Fonksi yonu ve Planlama Açısından Müzelerin Değerlendirilmesine Yönelik Uluslararası Bir Çalışma, İstanbul Üniversitesi,(Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul ERBAY F.( 2009). Müze Yönetimi Kurumsallaştırma Çabası, Mimarlık Vakfı Enstitüsü Yayını ERSOY, U.(2016). Türk Müzeciliğinde Mevcut Durum Analizi, Mü ze Profesyonelleri Projesi, Ankara COOK, E.( 2019).Amerikan Müzeciliğinin Tarihi Gelişimi ve Simithsonian Müzeleri Üzerinden Araştırılması, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müze Yönetimi Bilim Dalı ( Yüksek Lisans Tezi), İstanbul GÖKÇE, B. (2014). Müzelerin Yönetim Anlayışında Meydana Gelen Değişimler”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, , 18(2), s.222-223 GENÇ, N. (2007). Yönetim ve Organizasyon, Ankara: Seçkin Yayın cılık KAYTAN, B. ( 2012). Müze Pazarlama Stratejisinde Süreli Sergiler, İstanbul Bilgi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kültür Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul ÖZKASIM, H. Ögel, S.( 2005).Türkiye’de Müzeciliğin Gelişimi, İstanbul Teknik Üniversitesi Dergiisi, Cilt 2, Sayı 1, Aralık, s. 96-102. ÖZDEN,B. DÖRTER, G. (2010).Türkiye Müzeleri İçin Yönetim ve İşletim Modeli Öneri Raporu Projesi PAŞAOĞLU, D. ( 2013). Yönetim Kavramı, Yönetim ve Organizas yon, Anadolu Üniversitesi, Ocak, s.6.7.8. ZBUCHEA, A. (2013). Human Resources Management in the Educa tion Departments of Museu ms: A Worldwide Survey; Management & Marketing Challenges for the Knowledge Society,8 (3), s. 479-510. T. A. - PAİNE, C (2006). Museum Basics, London: Routledge Durum Analiz Raporu, Avrupa Kültür Başkenti Ajansı Kültürel Miras ve Müzeler Direktörlüğü, İstanbul 2010, s.3 Kültür ve TurizmBakanlığı Müfettişliği, (Teftiş Kurulu Başkanlığının Raporu),2004,Ankara TENGİLİMOĞLU, DİLAVER, E. ATİLLA, A. BEKTAŞ, M. (2009) İşletme Yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık. ICOM Kyoto (2019). Museums and Local Development An ICOM/OECD Joint Session ,:http//icomSessionMuseum//en/news/icom-kyoto-2019-museum-and-localdevelopment-an-icom- oecdsession /Erişim Tarihi:20.10.2019 Müzecilik Meslek Kuruluşu Derneği (MMKD), ICOM Müzeler için Etik Kurallar (Çevrimiçi )http://mmkd.org.tr/icomun-muzeler-icin-etik-kurallari, Erişim Tarihi: 10 Aralık 2019
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 2 |
